|
رویای شبانه سلام بر نابترین ترانه،
شور و غزل تب شبانه،
ای وای حواسم به کجا رفت
تو همانی رویای قشنگ هر شبانه...
|
چه دنیای فریبنده ای برای خود ساخته ای ! بر روح و روانت همه منم های عالم نشسته تا چشم میبیند،توئی و باز تصویر دیگر تو.. فقط خودت را میشنوی،میگریزی از دوست... در خیالت تازه میشوی..به حقیقت تکرار دستت را میگیری، از دست فرو افتاده دوست،رو برمیگردانی،چشم میبندی،تا از نگاه مهر بگریزی.. رودی پر تلاطم در تو جاری ست..در کوچه های خلوت دل... تنهایی را به جان میبخشی از سایه های کوچ،رها نیستی... تو غرور همه گَون های تنهای کویری... با این همه بهانه دلگیر و سرد،تو در دل دوست چه میکنی؟ نه بالی برای پرواز،که ریشه ای در اعماق باد دوست را هم به آنجا دعوت میکنی؟ آب در دستت باشد،بگذار و بیا... بنشین قسم به خورشید که به فکر روشنی فرداهای ماست تا تو شبی و دلت تاریک جایی در این زمین زیبا دوست روشنی ات را به دعا نشسته.. او اسم ساده محبت است... میداند دوست داشتن،یعنی مهر را در دل نشاندن کوتاه ترین فاصله میشود، راهی که به عشق طی شود و باید از همدیگر شنید؛ گاهی برای هم نوشت..شاید از چرا گفتی...چرا رفتی و...نامه سنگین شود از هزار چرا! باید گاهی نوشت...تا حرف دل ساده تر خوانده شود، و بر گوش جان بنشیند و شاید بسیار نوشت که کاش تو آنچنان گویی و این چنین ها کنی...نوشت از همه تو شدن ها، محض خاطر دوست از چشم پوشیدن ها،دست در دستان هم به مهر...از غبار عبور کردن.. گاهی نوشت از چند گله...گاهی نوشت از خواهش دل.. شفاف چو آینه،گفت از ترس و بهانه دل و گاهی نوشت... با کرشمه و ناز از یاد تو بودن های بسیار و نفس شوق... به روزی که می آیی چه میشود اگر این نامه،نیاز آدمی باشد که بداند عشق، بهانه همه پرواز ها آرزوی پرنده دل، و باران همه ابر هاست... نسیم نوازش گر هر شاخه نو رسته رقص پرده بر قاب پنجرهچشم کسی چه میداند، شاید دلیل آدم شدن...انسان است....
[ دوشنبه 92/2/30 ] [ 11:50 عصر ] [ ziba . shams ]
[ نظرات () ]
 الا که راز خدایی، خدا کند که بیایی
تو نور غیب نمایی، خدا کند که بیایی شب فراق تو جانا خدا کند به سرآید
سرآید و تو برآیی، خدا کند که بیایی
دمی که بی تو سر آید خدا کند که نیاید
الا که هستی مایی، خدا کند که بیایی فسرده غنچه گلها فتاده عقده به دلها
تو دست عقده گشایی، خدا کند که بیایی
ز چهره پرده بر افکن به ظلم شعله در افکن
تو دست عدل خدایی، خدا کند که بیایی
نظام هر دو جهانی امام عصر و زمانی
یگانه راهنمایی، خدا کند که بیایی
تو مشعری عرفاتی، تو زمزمی تو فراتی
تو رمز آب بقایی، خدا کند که بیایی
دل مدینه شکسته حرم به راه نشسته
تو مروه ای تو صفایی، خدا کند که بیایی
به سینه ها تو سروری به دیده ها همه نوری
به دردها تو دوایی، خدا کند که بیایی
ترا به حضرت زهرا، بیا ز غیبت کبری
دگر بس است جدایی، خدا کند که بیایی
[ پنج شنبه 92/2/26 ] [ 11:8 عصر ] [ ziba . shams ]
[ نظرات () ]
خوش آمدی بنشین چای تازه دم دارم هوای گریه زیاد است شانه کم دارم چه خوش به موقع رسیدی هواغزل خیز است علی الخصوص تو را در برابرم دارم مرا ببخش که تلخ است و باب میلت نیست [ یکشنبه 92/2/15 ] [ 10:31 عصر ] [ ziba . shams ]
[ نظرات () ]
چقدر خسته ام و چای داغ می چسبد چقدر در تن سردم اجاق می چسبد نشسته ام به تماشای مرگ در گلدان چقدر خاطره کوچه باغ می چسبد چه روزگار غریبی ست نازنین وقتی به شانه های مترسک کلاغ می چسبد میان همهمه گرگهای آبادی دوباره معتقدم واق واق می چسبد در این هوا که تن سیب های خون آلود به دست شب زدگان چلاق می چسبد چقدر خط بکشم روی باور شعرم چقدر صبر کنم،اتفاق می چسبد زری قهار ترس [ شنبه 92/2/7 ] [ 10:54 عصر ] [ ziba . shams ]
[ نظرات () ]
........
|
درباره وبلاگ  |
| [ فالب وبلاگ : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] |
