اسیر مانده ایم در بهانه های پاپتی

و میله های آهنین و عشق های ساعتی...

حوالی نگاهمان دوباره صف کشیده است

صدای تیک  تاک غم , شماره های صنعتی !

امان از اشتباه های نا تماممان , همان

تفاخر همیشگی به هیچ های قیمتی !

میان قرن حادثه کجاست اتفاق عشق

نمانده در تسلط همان هبوط لعنتی ؟!

کسی نیامد از تبار انتظارمان ببین

که مانده ایم سخت در هجوم بی لیاقتی !