ثانیه ها که میروند دنبال هم 
 

من میمانم و خیال تو 

و تو که دور تر از من 

دور تر از هر آنچه در خیال میپرورانم 

ایستاده ای خموش 

باد که میوزد آرام 

بوی تو در لحظه هایم میپیچد 

و لبخند بر لبان خشکیده ام برق میزند 

تو با منی 

تو در منی 

تا هر کجا که میخواهی برو 

دور باش به خیال خود 

ولی در من ته نشین نمیشوی 

هرگز...

یک به یک در پس این خاطره ها می چرخم

می روم تا ته دنیای قدیم

می شوم غرق در اندیشه ی دور

پازلی می شود این ذهن و خطور

می شود چید کنار هم ...آ موخت....

هر چه را دید و ندید باید چید

زندگی لحظه ی دیروز و نگاه فرداست

و گذر از پس امروز و ندیدن هاست

آلبوم خاطره ها خورد ورق 

من هنوز افکارم غرق در قطعه ی

جا مانده ی این خاطره هاست.....

پابند کفشهای سیاه سفر نشو

یا دست کم بخاط من دیرتر برو

دارم نگاه می کنم و حرص می خورم

امشب قشنگ تر شده ای - بیشتر نشو

کاری نکن که بشکنی.. امـا شکسته ای

حالا شکستنی ترم از شاخه های مو

موضوع را عوض بکنیم از خودت بگو -

به به مبارک است :دل خوش - لباس نو

دارند سور وسات عروسی می آورند

از کوچه های سرد به آغوش گرم تو

...
هی پا به پا نکن که بگویم سفر به خیر

مجبور که نیستی بمانی ...

ولی نرو.....

یکبار مصرف بود

آری دلم را گویم

که چنان آلوده ی تو شد

که دوری می کنند

از آن دیگران

و حتی بازیافتش

رنگ تو و

بوی تو و

هوای تو را دارد !!!